Bij personen met dementie of personen met een beperking is het zelfbeeld heel belangrijk. Bij de kwaliteit van leven staat zelfbeeld onder de noemer van emotioneel welbevinden. Het emotioneel welbevinden omvat verschillende zaken zoals tevredenheid, geen stress, veiligheid en dus ook zelfbeeld.
Personen met een beperking (ik reken daar ook personen met dementie bij) hebben minder mogelijkheden om iets correct uit te voeren. Hetzij een beperkt verstandelijk vermogen of een beperkt fysiek vermogen.
Vele mensen met een beperking verliezen dan ook hun zelfvertrouwen omdat niet alles perfect lukt. Personen die vroeger over al hun vermogens beschikten en deze door hun ziekte stilaan afnemen hebben het erg moeilijk met hun situatie. Ze beseffen dat hun mogelijkheden afnemen en ervaren dit bewust. Door het afnemen van het zelfbeeld/zelfvertrouwen wordt er ook angst gecreëerd bij de persoon. Dit kan ervoor zorgen dat mensen op een snel tempo passief worden omdat ze denken dat ze totaal niets meer kunnen. Dit moet jij als begeleider voorkomen!
Zorg ervoor dat personen/bewoners actief blijven en geactiveerd worden, maar nog belangrijker erken wat ze goed doen! "Heel goed!, Goed gedaan! Zie je wel, je kan het!, wow, proficiat!, ..."
Passiviteit van personen voorkom je door alledaagse handelingen door de persoon zelf te laten uitvoeren. Laat personen zelf hun vlees, boterham, ... snijden en bied hulp aan waar nodig maar erken wat goed ging. Laat personen niet meteen plaatsnemen in een rolstoel maar neem je tijd om de transfer te voet te doen, mogelijk met hulp van een rollator, wandelstok, ... (kortom een hulpmiddel). Zo voorkom je dat mensen immobiel worden. Volledig afhangen van iemand anders om ergens naartoe te gaan doet zeker geen goed aan het zelfvertrouwen en zelfbeeld.
ADL (Algemene dagelijkse levensverrichtingen) wordt gebruikt om te bepalen in hoeverre iemand zelfredzaam is. ADL is heel belangrijk in het leven van zorgbehoevende personen. Eten, drinken, zinvolle activiteiten, bewegen, toiletbezoek, sociaal contact, ... het zijn allemaal zaken die bij het ADL-begrip horen. Motiveer de persoon om zelf iets te ondernemen. Zo zal de persoon actief blijven en ook een positiever zelfbeeld hebben van zichzelf.
Het zit zich in de kleine dingen. Ik, als begeleider, probeer steeds kleine zaken op te merken en dit ook te communiceren met de bewoner. Wanneer een bewoner zelf zijn kamerjas knoopt zeg ik: "heel goed!". Wanneer een bewoner mij helpt met de tafels af te ruimen/te kuisen zeg ik: "Dank u! Perfect!". Tijdens de gymnastiekoefeningen erken ik elke oefening van de bewoners. Na elke oefening geef ik aan dat het goed, perfect, fantastisch, ... was. Het zijn kleine woorden met veel betekenis voor de bewoners en hun zelfbeeld.
Activeer en erken! Wees de natuurlijke medicatie van jouw bewoners!
Wees dus als begeleider ook actief en keep up the good work! Je doet het goed! ;-)
Groetjes,
De Welzijnswerker
Geen opmerkingen:
Een reactie posten